oma en kleindochter mijmeren op papier

Deze week is mijn kleindochter op bezoek. We zijn van plan om er een meiden-week van te maken.

Na het middageten deden we samen de vaat vooraleer onze kleindochter een show ten beste gaf; zij houdt van dansen en ik was haar publiek.

Er stond nadien ook een creatief onderonsje op ons programma. Enige tijd geleden had ik in de reeks Spelen & Leren van Fundels het (blauwe) koffertje Tekenen met Cijfers aangeschaft (*). Doel van dit spel: voorwerpen en dieren tekenen met behulp van cijfers. De cijfers tekenen, draaien, spiegelen en uitrekken om het schrijven, tekenen en ruimtelijk inzicht te oefenen.

We oefenden allebei drie tekeningen: een zwaan, een mannetje met zwarte krullen en een grote mond en tenslotte een pinguin.

Na het tekenen schreven we elk een verhaaltje met een rol voor elk van deze drie figuren.

IMG_2770

Dit is het verhaal van onze negenjarige kleindochter dat ik hier (zonder enige aanpassing) mocht delen.

Dieren kunnen praten

Er was eens een meneer en die heet Jeroen.
Hij is bij het water en ziet een zwaan.
De zwaan komt naar Jeroen.
Jeroen springt op de zwaan en de zwaan glijdt verder op het water.
Ze komen aan bij het ijs en daar ziet Jeroen een pinguin.
Jeroen roept heel hard … PINGUIN!
De pinguin zei terug: ja, wat is er?
Wat? Kan jij praten? vraagt Jeroen.
Ja, ik kan praten. Wist je dat niet van mijn vriend Zwaantje?
En plots zei de zwaan tegen de pinguin:
Sorry ik heb het nog niet verteld dat we kunnen praten.
Wat? Kan jij ook praten,
zei Jeroen terug.
Ja, zei de zwaan.
Jeroen vond het heel grappig.
Ze gingen terug naar waar Jeroen zat.
Ze genieten nog van de dag en ze praten nog heel lang.
EINDE.

©JadeG – 24/7/2017

Nadat Jade haar verhaal had voorgelezen was het de beurt aan oma om de drie figuren tot leven te wekken.

Op het Stil Ende te Brugge gleed er een prachtige zwaan parmantig over het water. Ze straalde één en al rust uit.

Plots werd de zwaan opgeschrikt door een man met zwart krulhaar die zijn keel open zette en lelijke woorden riep naar de zwaan. Die keek even op en gleed dan weer rustig verder alsof er geen vuiltje aan de lucht en in het water was.
Dàt maakte de man woedend. Zijn gezicht verkleurde van roze naar rood. Z’n tong werd heel diep rood en zwol op. Hij kon nog met moeite praten maar zeker niet meer roepen.

Een voorbijrijdende politie-agent houdt halt en parkeert zijn scooter bij het water.  De woedende man kijkt op en ziet met half gesloten ogen iemand waggelend naderbij komen.  Hij schrikt zich te pletter en zegt: jij, jij bent een … pinguin! 

En jij hebt zeker té diep in het glas gekeken, antwoordt de politie-agent.

©vivapo – 24/7/2017

Van harte, Viviane Van Pottelberghe – 24 juli 2017

foto’s: ©vivapo

(*)
Schermafbeelding 2017-07-24 om 21.28.25In

5 gedachtes over “oma en kleindochter mijmeren op papier

  1. Pingback: elfjes, haiku’s en tanka’s – 30 – mijmeren op papier

Plaats een reactie