Schrijvend naar de natuur kijken – 29/11/2016

Op deze pagina publiceer ik – met toestemming van de auteurs – de schrijfsels van de deelnemers aan Wandelen in stilte bij Donkere Maan die ik op 29 november 2016 begeleidde in Ryckevelde.

Deze stiltewandeling was – op zijn zachtst uitgedrukt – héél bijzonder.  Hoe ik die heb ervaren kan je lezen (in e.d.i.t.-vorm, in rondgedichten en elfjes) op de blog verwondering.

**********

Nicole (elfjesnic.tumblr.com) bezorgde enkele elfjes en foto’s.

stiltewandeling
anders kijken
horen, ruiken en
voelen, totaal aanwezig in
stilte

natuurlijk…
alles anders ervaren,
bijzonder en toch
heel gewoon
stil

**********

Nele bezorgde dit verslag.

Dag lieve wandelaars, voor mij was het bijzonder, echt waar.

Deel 1

Ik zag de  weidsheid, de ruimte van moeder aarde

Ik hoorde de roep van vogels achtergrondlawaai

Ik rook rottende bladeren, bos

Ik proefde stilte, puurheid zeker door de intense koude

Ik voelde dat alles met elkaar verbonden is.

Deel 2

V veerkracht bij het stappen op het tapijt van bladeren
E eenzaam in die grote wondere natuur

R rust die me overvalt, zalig

B bewustwording van mijn gesloten hart

O ontmoeting met mezelf, confronterend

N  nederig naast de grote sparren die me een beschermend gevoel gaven

D droevig om mijn diepste binnenste niet te kennen

E energie die terug kon stromen

N nieuwe inzichten die me weer hoop geven

Deel 3

Ik voel me zo gesloten, verkild, verwijderd van mezelf.

De zon brengt me bij mijn kern en probeert me te dooien.

Ze raakt  me diep aan, nodigt me uit om door te gaan.

Ze verwarmt me straal per straal,
tot haar grote licht me omarmt en troost .

Deel 4

Stiltewandeling

samen alleen

verbonden hemel aarde

zien horen ruiken proeven

voelen

 

Dat was het relaas van die mooie activiteit.

Allen van harte bedankt.

Ik voel me gedragen in deze wereld.

Nele Dewicke, 29/11/2016

 

**********

 

Nicole (elfjesnic.tumblr.com) bezorgde dit verslag én bijhorende foto

Hallo iedereen, fijn initiatief om ons de kans te geven om te delen! Niets is toeval.

 

1. Wat heb ik gezien, gehoord, geroken, geproefd en gevoeld?

Ik zag heel veel rijm smelten door de zonnestralen

Ik hoorde trage voetstappen mediteren

Ik rook één enkele keer ‘mijn’ berk tijdens een omarming

Ik heb figuurlijk geproefd van die heerlijke stilte

Ik voelde rust en blijheid in het nu-moment

2. De “zonnestralen” doorheen de bomen hebben mij heel de wandeling gefascineerd!

Ik koos dan ook het woord ‘zonnestralen’ voor mijn woordgedicht.

Zwevend over het herfsttapijt

Ongezien zacht kleurenpalet

Nergens zo veilig als in het bos

Nergens zo rustig

Eerlijk?… heerlijk genieten van de

Stilte die door alle natuurelementen voor mij gebundeld werd

Terwijl ik die mag oppeuzelen

Rusteloze gedachten verdwijnen
Als rijm voor de zon

Levendige godservaring neem ik mee

En koester haar in mijn hart

Namasté

3. Waar ik lang bleef bij stilstaan… toeval dat ik deze maand werk met de boomolie ‘berk’ van Patrice Bouchardon? (zie foto)

Ik ben al veel langer dan gisteren gefascineerd door ‘die duin in het bos’.

Mijn kleine kindje kwam naar boven.

‘Ik wil daar toch eens op lopen’.

Ik draai 360° rond.

Ik zie overal berken.

Hun witte stammen vallen op door de zonnestralen.

Eén enkele berk nodigt me uit.

Dié berk groeit net aan de voet van dié duin in het Ryckeveldebos.

Heel alleen en eenzaam.

Eenzaam… voor mij alleen.

Ik heb erg genoten van jullie gezelschap en de spontane samenhorigheid in het onverwachte.

In verbondenheid

Nicole, 29/11/2016

 

**********

Christine liet mij weten dat de stiltewandeling van dinsdag, bij haar vandaag volgende gedichten deed opborrelen.

NEE
het was
niet mijn hart
maar mijn wezen zelf
die zich terugtrok
ik weet nu
zeg nu
JA

WAAROM
het moest
kon niet anders
als ik veranderen wou.
mocht nu leren
grenzen stellen
Zelf-zorg
DAAROM

Daarom
Geen dader
Geen slachtoffer meer
Alleen nog aanvaarden vergeven
En zelfs dat
Hoeft niet
Meer

Nu
Het is
Wat het is.
Mijn hart mag voelen
Beetje bij  beetje
Dat wat
Is

Christine Goethals, 1/12/2016

**********

Andrea verwoordde haar belevenissen tijdens de stiltewandeling onder meer in een elfje en een rondgedicht.

Zon

Blauwe lucht

Wandelen in stilte

Verbonden onze harten

Met de den berk

De natuur

Wat heb ik gezien, gehoord, geroken, geproefd en gevoeld ?

Ik zag een tapijt vol bladeren

Ik hoorde voetstappen rond mij

Ik heb genoten van de stilte

Ik rook de koude vrieslucht

Ik voelde rust en blijheid er opnieuw bij te zijn.

De
blauwe lucht
en de zonnestralen,
de stilte en
het witte zand
brachten me
rust.

Andrea Borret, 1/12/2016

**********

Edith – franstalig – schreef het volgende:

Zintuigen
– Gezien : enkele ligende bladeren met een ijsrandje, zo wonderbaar, maar dat mag niet : “zonder oordeel kijken” is zo moeilijk… Ik heb verschillende bladeren met een delicaat, wit-zilveren ijsboordje bekeken en zien liggen.
– Gehoord : lagen gevallen bladeren door onze schoenen “geborsteld”.
– Geroken : net voor de opdracht en net erna maar niet toen het gevraagd werd, rook ik even dennengeur in de zonneschijn.
– Geproefd : niets gezien waar ik zin in had om te happen.
– Gevoeld : bij de Berk: opengaan bij de herinnering aan de ervaren liefde van mijn grootmoeder destijds, vreugde, ontroering en aanhechting; bij de Den: naar de hoogte meegetrokken om ruimte te geven, uitnodigend om ruimer te beleven. De spiegelhouding van die zonachtige zwam die de “heen en weer” beweging onderlijnde.

Woordgedicht
U : uitnodiging : zonder oordelen.
I :   innerlijk leven inwandelen.
T :  tijd om tot openheid en overgave te komen.
N : naar de ruimte tussen de bomen tot het einde toe aandacht te geven.
O : overvloed en terug komen.
D : dicht bij elkaar samenkomen.
I  : ijskoud weer in weerstand houden.
G : goed voor mijn gevoel van verbondenheid.
I  : inzicht  voeden met de spiegel in de hand.
N : naar mate van
G : groei- en dankbaar- wording.

Edith, 2/12/2016

Lieve metgezellen, ik voel heel veel dankbaarheid voor jullie deelname én delen!

Viviane Van Pottelberghe – 2 december 2016

Advertentie